پرستوی علی

ابن قتيبه كه از قديمی‌ترين تواريخ موجود است، نقل می‌كند:
«أنَّ مُحسِناً فَسَدَ مِنْ زَخْمِ قُنْفُذٍ الْعَدَوِيِّ؛ همانا محسن به واسطة ضربة خصمانة قنفذ سقط شد.»
شيخ طوسي نيز در «تلخيص الشافی»تازيانه بر حضرت زهرا س و سقط حضرت محسن ع را مورد اتفاق شيعه ذكر می‌كند.
المناقب، ابن شهر آشوب، ج 3، ص 357.

ريسمان بر گردن امير المؤمنين علیه السلام
«ابن ابي الحديد» درباره چگونگي بردن حضرت علي ع به مسجد مي‌نويسد:
«علي علیه السلام از بيعت تخلّف كرد؛ پس او را ريسمان بر گردن، كشان كشان آوردند. او مي‌گفت: اي مسلمانان! به چه جرمي گردن مردی از مسلمانان زده مي‌شود كه نه به واسطه مخالفت، بلكه به خاطر حاجتي از بيعت تخلّف كرده است؟!
شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 6، ص 45

ابن قتيبه كه از قديمی‌ترين تواريخ موجود است، نقل می‌كند:«أنَّ مُحسِناً فَسَدَ مِنْ زَخْمِ قُنْفُذٍ الْعَدَوِيِّ؛
همانا محسن به واسطة ضربة خصمانة قنفذ سقط شد.»
شيخ طوسي نيز در «تلخيص الشافی»تازيانه بر حضرت زهرا س و سقط حضرت محسن ع را مورد اتفاق شيعه ذكر می‌كند.
المناقب، ابن شهر آشوب، ج 3، ص 357.

شيخ طبرسي :
«فاطمه س خواست كه ميان همسر و پسر عمويش و آنان حائل و مانع شود، كه قنفذ تازيانه‌اش را به تندي بر بازوي مبارك صدّيقة س فرود آورد! اثر اين ضربه تا زمان وفات بر بازوي آن حضرت س همچون دُمَل باقي بود. در اين حال به قنفذ پيغام فرستاده شد كه علي س را بياوريد، و اگر فاطمه س ممانعت كرد، او را بزنيد و از نزد علي س دورش کنید. با اين پيغام كار بالا گرفت و قنفذ با شدّت عمل بالاتري وارد صحنه شد و در نهايت قساوت و شدّت، دخت گرامي پيامبر ص را ميان فشار در و ديوار قرار داد و شدّت اين كار به حدّي بود كه پهلوي آن بانو شكست و فرزند حضرت س، سقط شد. در اثر اين عمل وحشيانه، حضرت فاطمه س تا آخر عمر پيوسته زمين‌گير و بستري شد تا اين كه به همين دليل، مظلومانه به شهادت رسيد.»
الاحتجاج علي اهل اللجاج، طبرسي، ج 1، ص 83